ऊर्मी

मी एकटी एकाकी भावशून्य झाले होते
भावनांचा झाला गुंता गुंत्यात अडकले होते

अदृष्य विकलतेने मती गुंग होत होती
जाणीवाही बोथट झाल्या अस्पृश्य वंचने पोटी

चेतनांचे जागृत गाव निद्रिस्त जाहले होते
सुखस्वप्नांच्या चांदण्याला ग्रहण बधिरतेचे होते

नि:शब्द निस्तब्ध अशी काय अवस्था झाली
डोळ्यात अश्रु एकाकी एकटेच डोलत होते...