ऊर्मी

तिन्ही सांज...
काळजात एक अनामिक हुरहूर..
उगाचच...

मी एकटी...
डोक्यात गर्दी, कोलाहल करणारे असंख्य विचार...

बहुतेक सगळे gloomy आणि negative...
थोडक्यात सतावणारे, छळणारे...

पण...

ह्रुदयात दाटलेले सख्यावरचे अपार प्रेम
क्षणाक्षणाला दिलासा आणी नवी ऊर्जा देणारे...

आणि ह्याला साक्षी आहेत
मावळतीचा सूर्य आणि
डोळ्यांतले अश्रु...

रानात नाचे कोणी
काटा रूते कुणाला
अंतरीत पेटे काहू्र
वणव्यात वाट उमजेना

रानात नाच रंगताना
वणव्यात लागे चकवा
पोळून घेई अंग
तरी नाच हा सुटेना

नाचता नाचताच कधी
लागते समाधी
काहूर, वणवा, चकवा
सुटतात सारी कोडी...