जगण्याची ...
Hmmm... परत तोच प्रश्न... हे असे का होते?
आपल्या अवतीभवती असणारी, ज्यांना आपण आपली म्हणतो अशी 'आपली' माणसं. परिस्थिती, काळ, वेळ, माणसं अनुरूप नसता हक्काने आपल्यावर हक्क गाजवणारी माणसं. विश्वासाने खांद्यावर डोकं ठेवून रडणारी माणसं. आपणही त्यांना तत्परतेने खांदा पुरवतो. आपल्याला जमेल तसे, जमेल त्या पद्धतीने त्यांची समजुत घालतो. नवी दिशा दाखवण्याचा प्रयत्न करतो. नवे जीवन, नव्या मार्गाने जगण्याची उमेद निर्माण करण्याचा प्रयत्न करतो.अशा वेळेस बहुतांशी डोक्यात त्यांचाच विचार असतो की अरे असे केले तर त्याल बरे वाटेल, हे त्याला आवडते, हे त्याल रूचणार, अमुक तमुक केले तर त्याचा mood चांगला होतो इ.इ. अगदी बारीक सारीक बाबतीत ज्यांचा विचार केला जातो, अशी ही आपली माणसं
पण...
कालान्वये परिस्थिती, वेळ, माणसं बदलतात. favourable होऊ शकतात / होतात. तेव्हा ह्या आपल्या माणसांजवळ आपल्यासाठी वेळ नसतो. एकाएकी ते कामात व्यस्त होतात. आधिच्या परिस्थितीतही ते व्यस्त असतातच पण तेव्हा त्यांना सहवासाची गरज असते. नंतर नसते असे नाही पण बहुतेक तिव्रता कमी होते.त्यांना आता आधारासाठी खांद्याची गरज नसते. नवी दिशा स्वत: शोधण्याचे बळ त्यांच्यात आलेले असते. अशा वेळेला आपल्याकडे कळत नकळत दुर्लक्ष होते. पण नेमक्या ह्याच वेळेस त्यांनी आपल्या जवळ असावे असे मला वाटते. शरीराने नाही तर मनाने. मला आजही हात समोर करावासा वाटतो पण अश्रु पुसायला, मदतील नाही तर, पाठीवर कौतुकाची थाप मारायला, आजही खांदा पुरवावासा वाटतो पण त्यांनी रडावे म्हणुन नाही तर श्रांत मनाला विसावा देण्यासाठी. त्यांच्या दु:खात सहभागी झाल्यामुळे त्यांचे सुखाचे दिवस मलाही अनुभवावेसे वाटतात. त्यांच्या आनंदात सहभागी होण्यासाठी माझेही मन आतुर असते.पण जे वाटते ते प्रत्यक्षात होतेच असे नाही.
शेवटी ह्या अंतरीच्याच कळा...
खरचं असे का होते?
5 प्रतिसाद्:
you shared my feelings..!!!!!
Baryachda yetat ase anubhav..Pan kharach asa ka hota te kalat nahi..
Nice post ! :)
thanks Parag...
It is extremely difficult to understand human behaviour and nature. So many times we get disappoined just because our undue expections from others, or may be because of our crystal clear mind and supportive nature. So many times it happend that, we feels others should also equally share our joy or enjoy the things which we are enjoying, but they are just not bothered, their interest are different. Few pepople take things for granted.
In our mind, we think, we have done a great voluntary relinquishing of something valued, but the other person may not be in the same line. It's noting for him.
Many times they really do not nead our help and support and because of our good nature ,we step forward to offer them help and support on our own. Also one can say that some people's concerned chiefly with one's own interests or pleasure; and they make use of you as ladder.
But remember, all are not renegade. There could be genuine difficulties also. There are lots and lots of Samaritan like you around us.
And do not forget what Shri Krishna have told Arjuna " Karmanevadikaraste ma phale shu Kadachana "
Well on a light note How about reading 2 novels by writer named Shri Shashi Bhagwat. Books names are Marmabhed and Ratnapratima. My faourites. I have read it many times. Just observe the charecters and human nature.
Garaz saro ani vaidya maro...he kharach asa hota..karan asa anubhav malahi ala aahe..ani tybaddal mala thodi khant hi vatatech...ji saahjik ahe..pan mala anandahi tevdhach vatto..anandapeksha samadhan mhanne jasta yogya rahil..ki kadhi kali konachyi tari madat karu shaklo..maze shabda..maza sahvas tynna tya kathin kalatun baher padayala madat tar karu shakle..!!
A simple positive approach to life..tevdhach kami traas aplyala hoto..baki kahi nahee! :)Shevti kunakdun kahi apeksha thevayachi ka..kinva kiti thevayachi he swathalach tharvave lagte..nakach thevu..sukhi rahal ! :)
१)"ह्याला जीवन ऐसे नाव !"
२)"कामापुरता मामा, ताकापुरती आजी, जोवरी पुरवी हट्ट तोवरी पत्नी असते राजी"
Post a Comment